Iedereen in het onderwijs vindt dat er bepaalde componenten zijn waar iedere leerkracht verstand van moet hebben. Zo moet iedere leerkracht weten waar zijn klaslokaal is, wanneer hij of zij moet gaan gymmen, dat er iets moet gebeuren met taal en rekenen. Daarnaast is het handig dat leerkrachten iets van kennis hebben over het vakgebied waarover ze praten. En je moet ook weten hoe je die kennis over moet brengen op kinderen. Dus er moet iets van vakkennis zijn en je moet iets afweten van didactiek. 

Check, check, dubbelcheck. Jep, Het onderwijssysteem in Nederland voldoet over het algemeen aan die eisen. Is dat genoeg in de 21e eeuw? Nope, er komt wel wat meer bij kijken. 

Het TPACK model is een model dat naast de vakkennis en didactiek ook ICT integreert in het onderwijs (Koehler & Mishra, 2009). Daarbij moet er een juiste balans zijn, de integratie van ICT moet er bijvoorbeeld niet voor zorgen dat ICT het doel wordt. Op onderstaande afbeelding zie je dat als er een component mist, het TPACK model niet compleet is. Het is dus belangrijk om je bewust te zijn van de componenten. 


Snap je het model? Mooi, ik zal er ook nog een voorbeeld bij geven. Een voorbeeld die ik in zou voeren op mijn ideale school waarvan ik nog steeds hoop dat ik toegelaten wordt. Voel je hem al aankomen? Zweinstein, here I come!

De leerlingen op Zweinstein hebben een hekel aan geschiedenis van de toverkunst. Professor Kist, het spook dat dit vak doceert, leest zijn aantekeningen voor en de leerlingen schrijven dit over. Vakkennis aanwezig? Check. Didactiek? Tja, het is een vorm van didactiek, erg uitdagend is deze echter niet. Hoe kan je de T van TPACK inzetten, namelijk de technologie? Het eerste wat Perkamentus aan moet schaffen is een WIFI-netwerk en iPads. Nee, niet omdat Perkamentus dan kan zeggen dat hij mee gaat met de tijd, maar om als didactisch hulpmiddel te zetten. Wat professor Kist dan kan doen, is het volgende. 
Hij begint met een korte en krachtige introductie op het onderwerp, in deze situatie is dat de koboldopstanden. Hij neemt één kobold die een sleutelrol speelde in de opstanden. Over deze kobold zoeken de leerlingen achtergrondinformatie op. Dan maken ze in groepjes een Bitstrip (online strip maken, zie www.bitstripsforschools.com) over deze kobold en wat hij heeft gedaan tijdens de opstand. De keuze voor Bitstrips is gebaseerd op het visueel maken van de lesstof. Aan het einde van de les worden de Bitstrips bekeken en wordt er geëvalueerd aan de hand van een aantal inhoudelijke vragen. Deze vragen controleren of het doel van de les is behaald. 

De vakkennis van professor Kist wordt getoond tijdens de introductie, de kennis van de leerlingen groeit gedurende de les. Professor Kist spreekt verschillende leerstijlen van de leerlingen aan. Tijdens de introductie zijn de auditief ingestelde leerlingen in het voordeel, tijdens de verwerking zowel de auditief- als de visueel ingestelde leerlingen en bij de evaluatie komt alles samen in een discussie die ondersteund wordt met de visuele Bitstrips. De technologie bij deze les is in de vorm van Bitstrips en iPads. 


Nu kan je denken: ja, leuk verzonnen. Nu nog toepassen. Bij Kennisnet ben ik er gisteren achtergekomen dat dat niet zo moeilijk hoeft te zijn. Ieder tweetal kreeg namelijk drie kaartjes, op elk kaartje stond een woord dat met kennis, didactiek en technologie te maken had. Bijvoorbeeld discussiëren (kennis), samenwerken (didactiek) en Twitter (technologie). Er moesten lessen verzonnen worden bij de kaartjes. De les die wij hadden verzonnen ging als volgt: In een samenwerkingsverband wordt een stelling besproken. Elk groepje komt tot een standpunt, de discussie gaat verder op Twitter. Uiteindelijk hebben de kinderen hun mening aangepast of blijven ze bij hun standpunt, dit maakt niet uit. Ze hebben een discussie gevoerd met elkaar en daarbij Twitter als hulpmiddel gebruikt. Het voordeel van Twitter bij deze les is dat de kinderen een beknopt argument moesten geven. Dit kan echter ook als nadeel werken.  

In twintig minuten waren alle ideeën uitgewerkt en waren er korte presentaties over de lessen gemaakt. Twintig minuten, iedereen heeft toch wel twintig minuten over om een les te bedenken volgens het TPACK model? Dat is zeker het mooie aan het model, het is niet zo moeilijk om het toe te passen in het onderwijs. 

Dus bij deze, mijn sollicitatie om de functie van professor Kist over te nemen en een korte samenvatting en voorbeelden over TPACK met daarbij veel dank aan Kennisnet voor de voorbeelden die ik daar heb gezien. 


Koehler, M. J. & Mishra, P. (2009). What is technological pedagogical content knowledge? Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 9, 60-70. 
Bitstrips Inc. (2012). Online strips maken. www.bitstripsforschools.com. Bezocht op: 28-2-2013.
Bernolf
3/4/2013 06:17:07 pm

Dag Ilona,

Sterk verhaal in je blog. Je lat goed de kracht van het TPACK model zien. Je voorbeeld maakt ook duidelijk dat je de theorie ook kunt toepassen. Je mag in je blog duidelijker een apa-verwijzing maken naar literatuur. Goed dat je deze wel vermeld onderaan je blog.

Reply



Leave a Reply.

    Voor meer informatie over wie ik ben, klik dan hierboven op de knop 'wie ben ik?'. 
    Wil je kennis maken met verschillende tools? Klik dan hierboven op de knop 'tools'.

    Author

    Ilona van Aert
    Student PABO Tilburg

    Archives

    Maart 2013
    Februari 2013

    Categories

    All